تأثیر مخلوط پربیوتیکی (A-max) و پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید (MOS) بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه‌ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella)

نویسندگان: ثبت نشده
چکیده مقاله:

چکیده این پژوهش به‌منظور مقایسه تأثیر مخلوط پربیوتیکی (A-max) و پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید (MOS) بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه‌ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella) پرورشی به‌مدت 56 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 5/0، 5/1، 5/2 و 5/3 گرم پربیوتیک A-max و MOS به‌ازای هر کیلوگرم جیره، در قالب 9 تیمار با سه تکرار طراحی شد. آزمایش درون 36 مخزن با حجم آبگیری 1400 لیتر انجام شد. تعداد 50 عدد بچه‌ماهی کپور علفخوار با میانگین وزن ابتدایی 42/0±54/12 گرم درون مخازن ذخیره‌سازی شدند و تا حد سیری مورد تغذیه قرار گرفتند. براساس نتایج این پژوهش، افزودن پربیوتیک A-max در سطوح 5/0، 5/1 و 5/2 گرم در کیلوگرم جیره منجر به بروز تفاوت‌های معنی‌دار در افزایش وزن، درصد افزایش وزن، افزایش طول، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و غذای خورده شده روزانه و نسبت کارایی پروتئین گردید (05/0>P). به‌طوری‌که در تمام فاکتورهای بالا تیمار تغذیه‌شده با 5/1 گرم در کیلوگرم پربیوتیک A-max نسبت به سایر تیمارها و شاهد دارای بهترین شرایط بود. در همین حال استفاده از سطوح مختلف A-max در جیره غذایی تأثیر معنی‌داری بر بازماندگی نشان نداد (05/0P). در این پژوهش سطوح مختلف MOS مصرفی در جیره تأثیر معنی‌داری بر هیچ‌یک از فاکتورهای رشد، تغذیه، بازماندگی و یا ترکیب لاشه نشان ندادند (05/0<P). در مجموع نتایج این پژوهش استفاده از 5/1 گرم در کیلوگرم پربیوتیک A-max در جیره بچه‌ماهی کپور علفخوار را دارای تأثیر مثبت و مناسب تشخیص می‌دهد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تاثیر مخلوط پربیوتیک الیگوساکارید (MOS) و بتا 1و3 گلوکان بر شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر مخلوط پربیوتیک مانان الیگوساکارید (MOS) و بتا1و3 گلوکان بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella) پرورشی به مدت 56 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر(شاهد)، 5/0، 5/1 و 5/2 و 5/3 گرم مخلوط پربیوتیک MOS و و بتا1و3 گلوکان به ازای هر کیلوگرم جیره، در قالب 5 تیمار با سه تکرار طراحی شد. آزمای...

متن کامل

مقایسه غذاهای گیاهی (یونجه، عدسک آبی و آزولا) و پلت بر شاخصهای رشد، بازماندگی و برخی فاکتورهای خونی در ماهی کپور علفخوار (ctenopharyngodon idella)

ماهی آمور یکی از ماهیان با ارزش در پرورش توام ماهیان گرم آبی می باشد که بیش تر از غذای گیاهی دراستخر تغذیه می کند. به منظور بررسی مقایسه ای تاثیر غذاهای گیاهی مختلف و پلت بر شاخص های رشد ماهی کپور علفخوار (ctenopharyngodon idella)، آزمایشی به مدت 90 روز در مرکز تحقیقات آبزی پروی شهید فضلی برآبادی، دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه ...

متن کامل

اثر سطوح مختلف ترکیب فایتوژنیک Biomin P.E.P 1000 جیره بر شاخص‌های رشد، تغذیه و بازماندگی بچه ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella)

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف ترکیب فایتوژنیک Biomin P.E.P 1000 بر شاخص‏های رشد، تغذیه و بازماندگی بچه ماهیان آمور (Ctenopharyngodon idella) به مدت 56 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 گرم ترکیب فایتوژنیک (Biomin P.E.P 1000) به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. تعداد 25 عدد بچه ماهی آمور با میانگین وزن ...

متن کامل

اثر سطوح مختلف پروبیوتیک پروتکسین بر شاخص‌های رشد و بازماندگی بچه ماهیان کپور علفخوار (Ctenopharingodon idella)

کاربرد پروبیوتیک­ها به­­عنوان یکی از روش­های افزایش رشد و تولید ماهیان از پتانسیل بالایی برخوردار است.این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر پروبیوتیک پروتکسین بر رشد و بقای بچه ماهیان کپور علفخوار انجام شد. آزمایش به­صورت طرح کاملا تصادفی در قالب ۴ تیمار با ۳ تکرار و ۳۶۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۲۲۱/۰±۶۲/۰ گرم به مدت ۶۰ روز صورت پذیرفت. پروبیوتیک پروتکسین در سه سطح مختلف ۱۰۵×۱، ۱۰۵ ×۲ و  ۱۰۵...

متن کامل

اثر سطوح مختلف ترکیب فایتوژنیک biomin p.e.p 1000 جیره بر شاخص های رشد، تغذیه و بازماندگی بچه ماهی کپور علفخوار (ctenopharyngodon idella)

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف ترکیب فایتوژنیک biomin p.e.p 1000 بر شاخص‏های رشد، تغذیه و بازماندگی بچه ماهیان آمور (ctenopharyngodon idella) به مدت 56 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 گرم ترکیب فایتوژنیک (biomin p.e.p 1000) به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. تعداد 25 عدد بچه ماهی آمور با میانگین وزن ...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 14  شماره 2

صفحات  41- 53

تاریخ انتشار 2020-08-22

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023